กี่ครั้งแล้วที่สื่อใช้ความสงสารกลายเป็นเครื่องมือ…

😔 กี่ครั้งแล้วที่สื่อใช้ความสงสารเพื่อดึงดูดความสนใจจากคนดู

บอกได้เลยว่านี่คือช่องทางการตลาด แบบฟรีๆ โดยไม่ต้องลงทุนอะไรเยอะ แต่กลับได้ความเห็นใจจากลูกค้า เพราะลูกค้านั้นมีใจอยาก ช่วยเหลือและสนับสนุน 😔

🇹🇭 ถ้าทุกคนดูกันให้ดีในสังคมไทยตอนนี้ก็มีสื่อมากมายที่ใช้ความสงสารเพื่อเป็นเครื่องมือในการดึงดูดคนดูให้มาดูคอนเทนท์ ซึ่งคอนเทนท์เหล่านี้มักจะเกี่ยวกับฐานะในสังคม ความพิการ เด็ก คนชรา คนป่วย และอีกมากมาย รักษณะของคอนเทนท์เหล่านี้ส่วนใหญ่มักจะเป็นวิดีโอ รูป และข้อความที่ทำให้รู้สึกเห็นใจ

แต่บอกเลยเรื่องแบบนี้ก็ สามารถทำให้เกิด 🔥backfires🔥 ได้ง่ายๆ เพราะการเลือกที่จะขอความเห็นใจ จากคนดูนั้นสามารถทำให้เกิดความอ่อนไหวต่อตัวได้ง่าย ยกตัวอย่างเช่นในการทำแบรนด์และกิจการ ถ้าเจ้าของนั้นอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุดและใช้สื่อในการ แสดงถึงความน่าสงสารและขอความเห็นใจจากลูกค้า ลูกค้าถึงจะเห็นใจแต่ก็ยังมองสิน ค้าและบริการเป็นหลักและมองทัศนคติที่ทางแบรนด์แสดงออกมา สำคัญกว่าปัจจัยอื่นๆ ซึ่งนี่อาจจะไม่ได้เกิดจากตัวเจ้าของกิจการเสมอไปการแสดงแผนการตลาด โดยเน้นให้น่าสงสารมากเกินไปก็ อาจจะทำให้เกิด backfires ขึ้นได้

มากไปกว่านั้น ทุกคนรู้ไหมว่า การขอความเห็นใจเช่นนี้ มีชื่อในเชิงจิตวิทยาเรียกว่า sadfishing 😔🐟

ซึ่งถูกอธิบายว่า เป็นการกล่าวอ้างเกินจริงเกี่ยวกับปัญหาทางอารมณ์เพื่อสร้างความเห็นอกเห็น ใจในโซเชียลมีเดียซึ่งนี่ไม่ใช่เรื่องที่ใหม่เลย กล่าวโดย Pragya Rashmi (นักจิตวิทยาที่ปรึกษา)

😔ยิ่งไปกว่านั้น นักจิตวิทยา Radhika Acharya ได้กล่าวอีกว่า คนที่ sadfishing อาจจะไม่ค่อยมีความมั่นใจ ในตัวเองและอาจจะเป็นเพราะ ในวัยเด็กพวกเขาไม่ค่อยได้รับความสนใจ จากใครหรือพวกเขาอาจจะมี พฤติกรรมเช่นนี้เมื่อรู้สึกอิจฉาใครบางคนที่ได้รับความสนใจจากโซเชียลมีเดียมากกว่า 🐟

ทุกคนคิดเห็นยังไงกับการใช้สื่อเพื่อแสดงความน่าสงสาร มาแบ่งปันกับ Lighthouse ที🤨